احادیث امام حسین علیه السلام 1. چگونه با چیزى که خود در وجودش نیازمند توست، براى وجود تو دلیل آورده شود؟ آیا چیزى هست که آشکارتر از تو باشد تا وسیله آشکار کردن تو باشد؟ کى پنهانى تا نیازمند دلیلى باشى که بر تو دلالت کند؟ و کى دورى تا آثارت وسیله رسیدن به تو باشند؟ کور باد آن چشمى که تو را مراقب و نگهبان خود نبیند. ( دعاى عرفه، بحار الانوار، ج 98، ص 226)
2. چه دارد آن کس که تو را ندارد؟ و چه ندارد آن که تو را دارد؟
آن کس که به جاىتو چیز دیگرى را پسندد و به آن راضى شود، مسلما زیان کرده است. (دعاى عرفه، بحار الانوار، ج 98، ص 228)
3. کسانى که رضایت مخلوق را به بهاى غضب خالق بخرند، رستگار نخواهند شد. (مقتل خوارزمى، ج 1، ص 239)
4 . هیچ کس روز قیامت در امان نیست، مگر آن که در دنیا خداترس باشد.
(بحار الانوار، ج 44، ص 192)
5. خداوند متعال فرموده است: "مردان و زنان مؤمن دوست یکدیگرند، امر به نیکى و نهى از بدى مىکنند". خداوند نخست امر به معروف و نهى از منکر را به عنوان یک فریضه از سوى خودش ذکر کرده است، زیرا او آگاه است که اگر این وظیفه اجرا شود، وظایف دیگر همه، چه سخت و چه آسان انجام مىگیرد، زیرا امر به معروف و نهى از منکر دعوت به اسلام مىکند و حقوق ستمدیدگان را بازمىستاند و با ستمگران به مخالفت برمىخیزد...
(تحف العقول، ص 237)
اسامى و القاب حضرت مهدى(عج)مرحوم ثقة الاسلام نورى در بیان اسماء شریفه امام عصر (علیه السلام)، با استناد به آیات و روایات و کتب آسمانى پیشین و تعبیرات راویان و تاریخ نگاران تعداد یکصد و هشتاد و دو اسم و لقب براى حضرت مهدى(علیه السلام)ذکر مىکند و مدّعى است که در این مقام، از استنباطهاى شخصى و استحسانهاى غیر قطعى خوددارى نموده است که در غیر این صورت چندین برابر این اسماء و القاب، قابل استخراج از کتب مختلفه بود. که از آن جمله است: محمّد، احمد، عبداللّه، محمود، مهدى، برهان، حجّت، حامد، خلف صالح، داعى، شرید صاحب، غائب، قائم، منتظر و... . کنیه هاى آن حضرت عبارتند از: ابوالقاسم (هم کنیه پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم))، ابوعبداللّه، اباصالح که مرحوم نورى ابو ابراهیم، ابوالحسن و ابوتراب را نیز از کنیههاى ایشان شمرده است. در اینجا به ذکر پارهاى عناوین و صفات که در ضمن زیارتهاى مختلفه و ادعیه مربوط به حضرت مهدى (علیه السلام) مورد تصریح قرار گرفته است اشاره داریم، با این امید که دقّت و تأمّلى در آنها، ما را با شئونات مختلفه آن بزرگوار آشنا ساخته و مقاماتى را که غالباً از لسان معصومین(علیهم السلام) در ضمن این دعاها و زیارتها براى امام دوازدهم(علیه السلام)بر شمرده شده براىمان روشنتر سازد. قابل ذکر اینکه تمام این عناوین و اوصاف بطور خاص در مورد حضرت مهدى(علیه السلام)وارد گردیده، اگرچه بسیارى از آنها در مورد سایر امامان بزرگوار اسلام(علیهم السلام)نیز مىتواند مصداق داشته باشد. دیگر اینکه، آنچه ذکر مىشود نه به ادّعاى اسم یا لقب آن حضرت، بلکه به عنوان بهرهورى از تعابیر موجود در نصوص زیارت و دعاست، اعم از اینکه واژهاى مفرد یا جملهاى توصیفى باشد.
بقیّة اللّه: باقیمانده خدا در زمین.
خلیفة اللّه: جانشین خدا در میان خلایق.
وجه اللّه: مظهر جمال وجلال خدا، سمت و سوى الهى که اولیاى حق رو به او دارند.
باب اللّه: دروازه همه معارف الهى، درى که خدا جویان براى ورود به ساحت قدس الهى، قصدش مىکنند.
داعى اللّه: دعوت کننده الهى، فرا خواننده مردم به سوى خدا، منادى راستین هدایت الى اللّه.
سبیل اللّه: راه خدا، که هرکس سلوکش را جز در راستاى آن قرار دهد سر انجامى جز هلاکت نخواهد داشت.
ولى اللّه: سر سپرده به ولایت خدا و حامل ولایت الهى، دوست خدا.
السلام علیکم یا مسر محمد المصطفى
السلام علیک یامسر علی المرتضى
السلام علیک یا مسر فاطمة الزهراء
السلام علیک یا مسر الحسن المجتبى
السلام علیک ایها الاخذ بثأر الامام الحسین
السلام علیک یامن ترحم علیه الائمه من ذریة الحسین
السلام على المختار ورحمة الله وبرکاته
جزاک الله الف خیر اخی صدری وافتخر
تولد مختار
ابو اسحاق، مختار بن ابی عبید ملقب به کیسان، در سال اول هجری به دنیا آمد.
لقب مختار
لقب مختار «کیسان» به معنی زیرک و تیزهوش بود که قبیله کیسانی را منسوب به مختار دانسته اند.
همسران مختار
همسران مختار به نامهای عُمره، دختر نعمان بن بشیر انصاری و امثابت، دختر سمرة بن جُندَب بودند
محل زندگی مختار
مختار از مردم شهر طائف و از قبیله بنی ثقیف بود که در خلافت عمربن الخطاب، همراه پدرش به مدینه رفت.
مختار و دعوت امام حسین علیه السلام
در سال ۶۱، زمانی که مسلم بن عقیل علیه السلام به کوفه آمد تا برای امام حسین علیه السلام بیعت بگیرد، مختار اولین نفری بود که با مسلم علیه السلام پیمان بست
قیام مختار
مختار پنج سال بعد از حادثه خونین کربلا و یکسال بعد از نهضت «توابین» با هدف خونخواهی امام حسین علیه السلام و انتقام از قاتلان شهدای کربلا قیام کرد........