یا علی ذاتت ثبوت قل هو الله احد
نام تو نقش نگین امرِ اَلله الصّمد
لم یلِد از مادر گیتی و لم یولَد چو تو
در جهان بعد از نبی، مِثلت لهُ کُفواً احد
***
.
.
.
حقّا که حقیقتاً علی حق باشد
حق است علی ز حق که بر حق باشد
دیدیم خطی به دفتر لم یزلی
حق با علی و علی مع الحق باشد
***
هر دل که شکست ره به جایی دارد
هر اهل دلی قبله نمایی دارد
با آنکه بُود قبلة ما کعبه ولی
ایوان نجف عَجب صفایی دارد
***
این گفت: بزرگ و نامدار است علی
آن گفت که مرد روزگار است علی
امّا به حقیقت او نه آنست و نه این
آیینة ذات کردگار است علی
***
روز ایجاد که حق خلقت دنیا می کرد
در پسِ پرده، علی بود تماشا می کرد
بلکه از آینة کُنتُ نبیّاً چو نبی
سِیر در آب و گِل آدم و حوّا می کرد
***
بر مخزن غیب، باب مفتوح، علیست
گیتی همه کِشتی و در او نوح، علیست
آن روح که مبدأ حیات همه است
در قالب آفرینش، آن روح، علیست
***
گفتم که علی، گفت بگو سِرُّ الله
گفتم که علی، گفت بگو عین الله
گفتم که به وصفش چه بگویم گفتا
لا حول و لا قوه إلّا بالله
***
ای ماورای حدّ تصوّر، مقام تو
مریم کنیز و عیسیِ مریم غلام تو
تو روشنیّ روی خدایی و چون خداست
بالای ماورای تصوّر، مقام تو
***
سرچشمة وحی در کویر است غدیر
تقدیر خداوند قدیر است غدیر
ای عشق بگو به تشنه کامان ولا
دریاست اگرچه آبگیر است غدیر
***
فرمود رسول قادر لم یزلی
در شأن وصیّ خویش با صوت جلی
افضل بُوَد از طاعت کلّ ثقلین
یک ضربت روز خندق از دست علی
***
برون چو فاطمه آمد ز بیت ربّ مجید
ولیّ عالم امکان به دوش می بالید
فلک خجل شد و گفتا ندیده دیدة دهر
که مَه گرفته در آغوش خویشتن خورشید